Ik heb er nog niks van geschreven op mijn blog, maar sinds 2 weken zijn we Mickey kwijt. De eerste week hebben we overal een briefje door de deur gedaan met een foto van hem en een verhaaltje over hem hoe hij is. Geen reacties...Ook ben ik gaan zoeken langs de autoweg die vlakbij ons huis is. Niks gevonden.....Ik heb hem opgegeven bij de Stichting Amivedi, die helpt bij vermiste huisdieren. Ook niks....Intussen blijf je hoop houden en iedere keer als je uit bed komt of thuis komt kijk je uit het raam: Is hij er ?? Van sommige mensen hoor je verhalen over katten die wel een paar weken kwijt zijn en ineens opduiken. Toen werden we ineens opgebeld door iemand uit ons dorp: er loopt hier een poes rond, zou die van jullie kunnen zijn? Wij onmiddelijk in de auto gesprongen om te kijken of hij het was...helaas, weer niet. Ook onze buren leefden erg mee, als ze een kat zagen die op hem leek, belden ze ons.
Vrijdag stond er een mevrouw aan de deur die tijdens het wandelen met haar vriendin langs de autoweg een dode kat hadden zien liggen. Zou dat hem kunnen zijn misschien? Ik was meteen helemaal in tranen, stel je voor, Mickey dood?? Ik heb DH gebeld, die ging kijken en bevestigde ons bange vermoeden. Hij was het......Jullie begrijpen natuurlijk dat we met z'n allen de verdere vrijdag hebben gehuild en heel verdrietig waren. We missen Mickey enorm, het was een enorme lieverd, heel aanhankelijk, spinde altijd en deed nooit lelijk. Dit is de laatste foto die ik van hem heb gemaakt, hij was zelf in de servieskast gesprongen en liep er heel voorzichtig doorheen. We bewaren heel veel goede herinneringen aan hem en we zullen hem vreselijk missen...............
Dan het feestje van onze jongste DS: Dat was superleuk! Eerst zijn ze met z'n allen gaan mountainbiken in het bos. Helemaal verkleumd kwamen ze thuis. Dus eerst lekker voor de kachel opwarmen. Daarna hebben we Bingo gedaan met echte prijzen. Dat vonden ze erg leuk en tijdens het frietjes eten keken ze naar een spannende film. Moe maar voldaan vertrok iedereen rond half 8 weer naar huis. Even iets heel anders: "Wat is dit voor zootje" zullen jullie denken? Dit is mijn hobbykamer en die moet nodig worden opgeruimd. Ik kan bijna nergens meer bij, gooi alles zomaar neer. Niet echt handig....
Maar tussen al die rommel gebeurt er ook nog wel iets hoor: Ik ben aan een nieuw project begonnen, een tussendoortje zeg maar. Deze quilt stond al een tijdje op mijn verlanglijstje. Vorig jaar ofzo heb ik bij mijn moeder een hele doos met lapjes gehaald uit de "Oude doos" , allemaal stofjes die ooit gebruikt zijn door haar of door mijn Oma om kleding te maken. Achter ieder lapje zit wel een verhaaltje. Kijk dit moet het gaan worden:
En deze drie blokken heb ik inmiddels op de naaimachine gemaakt. Op de naaimachine ???? Ja, op de naaimachine. Dat wilde ik nou ook wel eens proberen, gewoon lekker makkelijk. Het is een simpel blok en als ik het secuur snij en naai, is er niks mis mee. Het lukt aardig vind ik, alleen zou er nog wat meer lichte kleuren in mogen.
De machine staat klaar, de lapjes liggen gereed en dus kan ik blokjes maken als er even tijd voor is. Goed voor de afleiding die ik nu echt wel even nodig heb....Het leuke is dat de quilt "Sweet Memories"heet, helemaal van toepassing op dit moment. Kan ik ondertussen mijmeren over wat is geweest.......................Fijne dag iedereen!!